Met dit What if Lab wilden we een het aanpakken van problemen anders benaderen, anders dan de gebruikelijke manier van werken van onze technische staf. Het gaf me inspiratie op manieren die ik niet had kunnen voorzien.
– Thomas Hjort, Vattenfall Director Innovation Offshore Wind Energy
Het ontmantelen van windparken biedt nieuwe uitdagingen en kansen voor het hergebruik van materialen. De meeste van deze materialen kunnen worden gerecycled, maar de bladen (wieken) vormen een uitdaging omdat ze qua materiaal en vorm sterk geoptimaliseerd zijn. Doordat de vraag naar groene energie gestaag toeneemt, neemt ook de hoeveelheid bladen toe.
Bladen zijn ontworpen om robuust, sterk en groot te zijn. Het voorstel van cepezed is om de bladen zo intact mogelijk te gebruiken en ze zo een tweede leven te geven. Dit doet cepezed door het geoptimaliseerde gewicht en de holle vorm te gebruiken als drijflichamen. Vanuit dit perspectief kunnen ze drijvende platforms ontwerpen die tal van functies kunnen vervullen. Deze nieuwe drijvende gebieden kunnen een antwoord bieden op verschillende problemen in de wereld, bijvoorbeeld het tekort aan huizen en de stijgende zeespiegel.
Superuse Studios introduceert Nestle. Nestle is de transformatie van een Vestas V80 Nacelle in een Tiny House van ±35m2 dat volledig aan de Nederlandse bouwregelgeving voldoet. Door deze herbestemming aan te tonen, kan Superuse Studios het mogelijk maken om alle 10.000+ Nacelles van dit type een nuttig tweede leven te geven.
Voor het interieur heeft Superuse Studios verschillende basisconfiguraties ontworpen. Daarmee is Nestle in te zetten als vrijstaand kantoor, expositieruimte, optopping van een woning of als vakantieverblijf langs het strand, in het bos of op een vakantiepark. Het liefst zo dicht mogelijk in de buurt van de oude windturbine.
Ook voor alle grotere Nacelles van glasvezelversterkt polyester (GFRP) is hergebruik nu mogelijk. De uitvoering van Nestle wilt de ontwerpstudio, net als het hergebruik van bladen, onderbrengen bij Blade–Made om het GFRP-restmateriaal van windturbines een nuttige bestemming geven.
Een van de mooie dingen van het What If Lab was dat we met vier verschillende ontwerpers, met elk een eigen invalshoek, vanuit dezelfde startvraag ons gang konden gaan. Hierdoor ontstaat een sfeer van samenwerking in plaats van competitie, waarbij open en inhoudelijk op elkaars werk gereageerd kan worden. Hierdoor liggen er nu vier sterke concepten voor Vattenfall.
– Jos de Krieger (Superuse Studios)
Wat als windturbines ons konden vertellen over de cycli van hun leven? Wat als ze meer zouden zijn dan een bron van groene energie, en met ons zouden communiceren om verhalen te delen via de ritmes van de natuur.
Samen met Vattenfall wilde Interactivist deze mijlpalen van de energietransitie bevorderen als een betekenisvolle aanwezigheid in ons leven en ze inbedden in ons culturele en emotionele landschap. The Turbine Times vertelt over de cycli van hun leven via de taal van dataschilderijen, waardoor ze levende, ademende entiteiten worden die met ons communiceren, resoneren en zich met ons verbinden. Binnen de synergie tussen duurzaamheid en maatschappij gaat ontmanteling net zo goed over het behouden van economische waarde als over het behouden van emotionele waarde. Interactivist gelooft dat we ons vooral opnieuw moeten verbeelden, herwaarderen en liefhebben om echt samen een circulaire transitie te maken.
Studio Carbon ondezocht in deze samenwerking met Vattenfall cruciale vragen over de ontmanteling van turbines en de bredere implicaties daarvan in het energie-ecosysteem. Dit onderzoek leidde hen tot een cruciaal inzicht: door het einde van een turbine te begrijpen, moesten we de hele energiesector opnieuw beschouwen. Hun oplossing bestond uit drie hoofdcomponenten:
1. Systeemkaart: Studio Carbon bracht de energiesector nauwgezet in kaart, waarbij ze unieke kansen voor circulaire innovatie aanwezen.
2. Visie 2050: Een ervaringsgerichte, haalbare en holistische visie voor 2050. Hierin hebben ze de transformatie van windparken in “Wind Forests” voor ogen, die dienen als beschermers van de samenleving en de ecologie.
3. Backcasting Toolkit: Door een baanbrekende toolkit te introduceren, stelden ze belanghebbenden van Vattenfall in staat om samen stapsgewijze doelen te ontwikkelen om de visie voor 2050 te realiseren.
Door deze vragen aan te pakken en onze oplossingen te implementeren, sloot de studio aan bij Vattenfall’s visie Fossielvrij 2040 en dragen ze bij aan het vormgeven van de toekomst van hernieuwbare energie in Europa.
Inmiddels zit het What if Lab erop, maar dat is niet het einde! Er wordt nu gekeken naar mogelijke doorontwikkeling van de concepten. “Ik zou graag op zijn minst twee fysieke pilots zien; een tiny house gemaakt van een nacelle, met verschillende functies (misschien ook voor een goed doel) en om de systematische aanpak tot leven te zien komen in backcastingworkshops,” vertelt Thomas Hjort. Ook wordt er nu onderzocht hoe de geleerde lessen van dit What if Lab geïmplementeerd kunnen worden binnen Vattenfall. Zo is Hjort aan het lobbyen om data over onderdelen en materialen toegankelijker te maken.
Een ding weten we zeker: tijdens Dutch Design Week 2024 krijgen de concepten een fysieke vorm.
