Floris Schoonderbeek werkte aan het concept ‘circlefarms’ en het duurzaam gebruik van restruimte uit. Circlefarms kunnen bijdragen aan een voedselketentransitie waarin de behoeften van de consument beter aansluiten op ecologische beschikbaarheid van (landbouw)productiegrond.
Circle Farming is een vorm van landbouw waarop beter met schaarse ruimte kan worden omgegaan. Niet meer de bekende rechthoekige lappendekens vol monocultuur, maar stroken van verschillende gewassen en akkers in cirkelvorm. ‘Het kompas’, een slim werktuig maakt dit landbouwsysteem economisch haalbaar en bewerkbaar. ‘Een cirkelvorm is niet de meest efficiënte vorm,’ vertelt Schoonderbeek, ‘maar dat wordt gecompenseerd door het precisiewerk van de robot.’ Bovendien kunnen de ruimtes tussen de cirkels worden gebruikt voor andere doeleinden, zoals woningbouw en bosbouw. Tegelijkertijd komen binnen de grenzen van de stad de cirkelvormige akkers dichter bij de inwoners te liggen en kunnen deze gemakkelijker participeren. Door het hanteren van de principes van de kringlooplandbouw is het voor onze planeet draagbaar en voor onze voedselbehoefte een haalbaar scenario.
Met de toenemende instabiliteit in de wereld is een grote winst te behalen om een manier te vinden waarop de bevolking zichzelf kunnen voorzien van energie. Hierdoor ontstaat er meer onafhankelijkheid en zal iedereen met zijn eigen consequenties moeten omgaan. Kan een land als Nederland in de toekomst onafhankelijker worden op het gebied van Energie? Bram de Vos denkt van wel.
Met zijn concept ‘De materiële energietransitie’ stelt hij een diversiteit aan mogelijke antwoorden voor, gebaseerd op de afstand van het te winnen materiaal, benodigd voor de energietransitie. In zijn voorstel is een nieuwe combinatie te zien van innoverende en oudere systemen, met een mix van recycle/upcycle voor energie opwekken en opslaan.
Het voorstel speelt zich af in en om het recent aangekochte Wielewaal landgoed in Eindhoven. Met een licht provocerende toon worden de voor- en nadelen van materiaalgebruik in de energietransitie in evenwicht gebracht voor de beste resultaten.
Tjeerd Veenhoven ontwikkelde een prototype van een 3D geprinte holle baksteen voor gevelpanelen. Het doel? Overtollig regenwater opvangen om lokaal wateroverlast de voorkomen. Wanneer het water. eenmaal is opgeslagen wordt dit over een periode van drie dagen opgezogen door het keramische materiaal en aan de buitenzijde van de muur verdampt. De transitie van vloeibaar naar damp brengt de verkoeling die ook zo welkom is in de hete zomermaanden. Dit keramische gevelpaneel biedt dus twee oplossingen: het opslaan van hemelwater tijdens extreme buien en verkoeling van de stedelijke omgeving door de verdamping. Het paneel kan zowel ingezet worden bij nieuwbouw als bij verduurzaming van naoorlogse wijken.
